Chef: Ανασκόπηση SXSW

Ευγενική προσφορά της Open Road Films
Μια ταινία για έναν σεφ που ξαναφτιάχνει τη ζωή του, είναι προσωπική υπόθεση για τον Τζον Φαβρό(Jon Favreau).

AUSTIN – Μια μικρής κλίμακας κωμωδία προσωπικής ανάπτυξης από έναν σκηνοθέτη που πρόσφατα ήταν γνωστός για SFX μπλοκμπάστερ, το Chef του Τζον Φαβρό(Jon Favreau), επιστρατεύει ένα κορυφαίο καστ για μια ταινία τόσο πραγματικά συναισθηματική όσο το “Swingers” και η οικογενειακή του περιπέτεια “Zathura”. Η ιστορία, που περιστρέφεται γύρω από το φαγητό, αλλά στην πραγματικότητα ασχολείται με κάθε είδους προσωπική και δημιουργική παρόρμηση, μπορεί να μην έχει τα συστατικά μιας εμπορικής κωμικής επιτυχίας- αλλά το κοινό που προσελκύεται από το αξιόλογο καστ του franchise θα ανταποκριθεί πιθανότατα θερμά.

Δεν θα χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για να αναλύσει κανείς την ιστορία αυτής της ταινίας ως απάντηση στην κριτική και εμπορική αποτυχία της τελευταίας μεγάλης δουλειάς του Φαβρό, του “Cowboys & Aliens” του 2011. Εδώ, ο σκηνοθέτης υποδύεται έναν ταλαντούχο σεφ, τον Καρλ Κάσπερ, ο οποίος έχει εκφοβιστεί από τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου του (Ντάστιν Χόφμαν), ώστε να παράγει φαγητό χαμηλού ρίσκου, παρόλο που αυτό που πραγματικά θέλει να κάνει είναι να πειραματιστεί. Όταν ένας σημαντικός κριτικός κατακεραυνώνει αυτό το “ασφαλές” μενού, ο άλλοτε διάσημος σεφ καταρρέει, ανακαλύπτοντας τη λάθος στιγμή τι ζημιά μπορούν να κάνουν σε μια καριέρα το Twitter και οι κάμερες τηλεφώνων. Σε ένα ξέσπασμα με το οποίο πολλοί κινηματογραφιστές θα ταυτιστούν, προπηλακίζει δημοσίως έναν κριτικό που έχει ως μοναδικό σκοπό να καταστρέψει την  δουλειά του .

Ξαφνικά απολυμένος και άνεργος, ο διαζευγμένος πατέρας πείθεται από την πλούσια πρώην σύζυγό του (Σοφία Βεργκάρα( Sofia Vergara) να τη συνοδεύσει στο Μαϊάμι και να βοηθήσει στη φροντίδα του γιου τους Πέρσι (Emjay Anthony). Εκείνη όμως έχει άλλα κίνητρα και προτρέπει τον Καρλ να μαγειρέψει το είδος φαγητού που τον ενδιαφέρει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να το κυκλοφόρησε με έναν μικρό διανομέα όπως η Open Road αντί της Universal Pictures – περιμένετε, σβήστε το αυτό – ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα ξεχαρβαλωμένο φορτηγό φαγητού ως τη δοκιμαστική του κουζίνα.

Ο Όλιβερ Πλατ(Oliver Platt) υποδύεται (εξαιρετικά) τον κριτικό που θέτει όλα αυτά σε εφαρμογή. Όποιος γνωρίζει αρκετά καλά τον κόσμο του φαγητού για να κάνει αυτό το αστείο – ο αδελφός του Πλατ, ο Άνταμ, είναι σημαντικός κριτικός φαγητού στο περιοδικό της Νέας Υόρκης – θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφύγει κάποια περιττά στοιχεία που σηκώνουν τα φρύδια στην υπόθεση του κόσμου των εστιατορίων: Η ιστορία ξεκινάει ένα πρωί που είναι πολύ αγχωτικό για τον Καρλ, επειδή γνωρίζει πως  ο πιο σημαντικός κριτικός φαγητού του Λος Άντζελες θα έρθει να αξιολογήσει το εστιατόριό του – αλλά όλοι γνωρίζουν ότι οι αιφνιδιαστικές επιθέσεις είναι η μέθοδος ενός σοβαρού κριτικού. Στη συνέχεια, λίγο πριν από τη μοιραία ώρα του δείπνου, ο Καρλ μπαίνει στην κουζίνα του με σκοπό να βάλει τους υφισταμένους του να ετοιμάσουν μια ολόκληρη σειρά από πιάτα που δεν έχουν δει ποτέ, αντί για το μενού που έχουν ακονίσει εδώ και χρόνια. ( Στη συνέχεια, η κριτική θα βάλει στο στόχαστρο τον Καρλ ακόμη και για το πιάτο του επιδόρπιου, καθώς ένα εστιατόριο αυτού του επιπέδου δεν απασχολεί ξεχωριστό ζαχαροπλάστη).

Αν αυτά τα σημεία της πλοκής φαίνονται απίθανα, η ταινία τα καταφέρνει καλύτερα στο να απεικονίζει μια ατμόσφαιρα ανδρικής συντροφικότητας στην κουζίνα – θα ήταν δύσκολο να μην το κάνει, με τον  Μπόμπι Κανναβάλε (Bobby Cannavale)να υποδύεται τον σου σεφ του Καρλ  και τον Jon Leguiz hamo ως έμπιστο μάγειρα. Η Σκάρλετ Γιόχανσον είναι η εκθαμβωτική υπάλληλος εστίασης, μια ενίοτε ερωμένη που το μόνο που θέλει είναι να βλέπει τον Καρλ ευτυχισμένο.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν στον Καρλ τόσο καλό όσο και κακό, όταν αποφασίζει, έχοντας επανασυνδεθεί με την τοπική κουλτούρα στο Μαϊάμι, ότι πρέπει να στήσει ένα φορτηγό που πουλάει κουβανέζικα σάντουιτς. Η αποκατάσταση ενός παλιού φορτηγού – καντίνας τάκο (δώρο του πρώην συζύγου της πρώην συζύγου του, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ(Robert Downey, Jr.) είναι μια δουλειά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του για να έρθει και πάλι κοντά με τον γιο του, και ο 10χρονος Πέρσι κάνει τα μαγικά του στο Twitter για να αξιοποιήσει τη φήμη του @ChefCarl μόλις είναι έτοιμοι να πουλήσουν μερικά πατημένα σάντουιτς. Ακολουθεί ένα απολαυστικό ταξίδι, με τον πατέρα και το γιο να επιστρατεύουν τον Λεγκουιζάμο για να περάσουν από τη Νέα Ορλεάνη και το Όστιν στο δρόμο για το Λος Άντζελες. (Μια εμφάνιση του Franklin Barbecue στο Οστιν προκάλεσε ζητωκραυγές από το κοινό της πόλης και η θέα απο 4 τελέιες μπριζόλες είχε ως αποτέλεσμα μερικούς αναστεναγμούς).

Ο αυξανόμενος δεσμός μεταξύ αυτού του άνδρα και του γιου του είναι τόσο ευχάριστος όσο και προβλέψιμος, με τον Πέρσι να μαθαίνει επιμελώς πώς να εργάζεται στην κουζίνα και τον μπαμπά να μεταδίδει μαθήματα για την υπερηφάνεια που πρέπει να νιώθει κανείς για την τελειότητα, ακόμη και ενός ταπεινού σάντουιτς. Τα γέλια είναι αρκετά συχνά για να αμβλύνουν τον όποιο συναισθηματισμό, όμως (όπως στη σύντομη εμφάνιση της Έιμι Σεντάρις (Amy Sedaris), η οποία αποδεικνύει ότι γεννήθηκε για να υποδυθεί μια υπερβολικά μαυρισμένη δυναμική διαφημίστρια), και ένα μουσικό σάουντρακ γεμάτο λάτιν ρυθμούς και grooves της Νέας Ορλεάνης (με ένα διάλειμμα για το μπλουζ του Lone Star με πρωταγωνιστή τον Γκάρι Κλαρκ Τζούνιορ (Gary Clark Jr.)) φροντίζουν να κινούνται τα πράγματα ευχάριστα στην ταινία. Αν οι τελικές σκηνές διαλύουν με υπερβολικά τακτοποιημένο τρόπο τις όποιες παρατεταμένες κακές εντυπώσεις, οι θεατές που έχουν μεθύσει από τα food-porn πλάνα με το λιωμένο τυρί και τα τηγανισμένα ντονατσάκια είναι απίθανο να παραπονεθούν.

Εταιρεία παραγωγής: Α: Fairview Entertainment

Ηθοποιοί: Τζον Φαβρό (Jon Favreau), Έμτζεϊ Άντονι (Emjay Anthony), Σοφία Βεργκάρα (Sofia Vergara), Τζον Λεγκουιζάμο (John Leguizamo), Σκάρλετ Γιόχανσον (Scarlett Johansson), Ντάστιν Χόφμαν (Dustin Hoffman), Όλιβερ Πλατ (Oliver Platt), Μπόμπι Κανναβάλε(Bobby Cannavale), Έιμι Σεντάρις (Amy Sedaris)

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Τζον Φαβρό (Jon Favreau)

Παραγωγοί: Τζον Φαβρό (Jon Favreau), Σεργκέι Μπεσπάλοφ (Sergei Bespalov)

Εκτελεστικοί παραγωγοί: Κάρεν Γκίλχριστ (Karen Gilchrist),Μόλι Άλεν (Molly Allen), Μαρκ Σ.Μάνουελ (Mark  C. Manuel), , Τεντ Ο’Νιλ (Ted O’Neal), Γκλεμπ Φετίσοφ (Gleb Fetisov), Όλεγκ Τετέριν (Oleg Teterin), Μαρίνα Μπεσπάλοφ (Marina Bespalov), Τζέιμς Ντ. Μπρουμπέικερ (James D. Brubaker,), Τζερ Χάουσφατερ (Jere Hausfater), Φίλιπ Έλγουεϊ (Philip Elway), Τιμ Σμιθ (Tim Smith), Πολ Μπρετ ( Paul Brett), Αν Σίχαν (Anne Sheehan), Τζέρι Φρούχτμαν (Jerry Fruchtman), Πίτερ Φρούχτμαν (Peter Fruchtman), Κρεγκ Τσάπμαν (Craig Chapman), Μπόρις Τετέρεφ ( Boris Teterev), Σκοτ Στάιντορφ ( Scott Steindorff), Ντίλαν Ράσελ (Dylan Russel), Τζέισον Ρόουζ (Jason Rose).

Διευθυντής φωτογραφίας: Κρέιμερ Μόργκενθαου(Kramer Morgenthau)

Σχεδιαστής παραγωγής: Ντενίζ Πιτσίνι (Denise Pizzini)

Ενδυματολόγος: Σάνον (Shannon)

Μοντάζ: Ρόμπερτ  Λέιτον (Robert Leighton)

10:31 PM PST 3/7/2014 από John DeFore

www.hollywoodreporter.com